Beste vrienden,
Gentse feesten, een bom in Noorwegen en Amy Winehouse overleden, maar ik ben nog steeds in Maracaibo. Net als tijdens die andere 364 dagen is de hitte vandaag niet te verdragen. Tot meer dan 50 graden. Valentin, een Argentijn, en Rebeca, zijn Braziliaans lief zijn net vertrokken. Ze hebben enkele dagen bij ons thuis gecouchsurft. Echt toffe mensen! We zijn naar het centrum van Maracaibo geweest, de beroemde (langste ter wereld) brug gaan bekijken en een fruitcocktailtje gaan drinken. Zeer op het gemak. Dat mocht wel eens na een 2 weken durend feest. Sinds Clement (mijn Franse maat die hier een jaar heeft gewoond als uitwisselingsstudent) vertrokken is hebben we nog niet anders gedaan dan gefeest. Een eigen Gentse Feesten zeg maar, omdat ik ze dit jaar zal moeten missen. Ik klaag echter niet…
Volgende week zal Alexis, een goede vriend van Jessica en ondertussen van mezelf, zich lanceren als presidentskandidaat hier in Venezuela (verkiezingen in 2012). Ik heb de voorbije maanden af en toe wat meegewerkt aan de voorbereiding van die lancering en aan het voorbereiden van de conferenties die hij tot nu toe over heel het land heeft gegeven. Vanaf volgende week gaan we het hele land doorkruisen met een mobilhome (zie foto), onze boodschap gaan verspreiden.
Zoals jullie al weten is Venezuela een land waar alles heel duur is in vergelijking met de lonen. De prijzen zijn er min of meer dezelfde als in Belgie (niet voor alles echter) maar de lonen zijn hier 10 keer lager. Alles is geimporteerd. Enkel platanos, nafte en bonen zijn hier goedkoop. De nafte is een thema op de agenda van elke politieke partij. Het enige verschil met ‘onze’ partij is het volgende: Onze partij is een groene partij en wil dus (in plaats van de nafte hier te vergieten (40 cent voor een tank van 50 liter), de nafte verkopen en de prijzen hier in Venezuela optrekken.) Omdat het land over zoveel en zo’n goedkope petroleum beschikt, is er geen plaats voor/nood aan zonnepanelen, windmolens, … De petroleum zal echter binnen x-aantal jaren op zijn. Het enige wat dan nog overschiet zijn bonen en platanos. Een dood land dus (als het dat nu nog niet is). De partij heeft natuurlijk nog heel wat andere ideeen. Moest ik een Venezolaan zijn, ik zou er voor stemmen.
Goed, niet echt interessant voor wat de partij staat, interessanter is dat we gaan reizen met de mobilhome doorheen het hele land (de kopstukken gaan een volledig jaar reizen, wij een weekje want zoals jullie weten ga ik binnen 2 weken eindelijk andere oorden opzoeken.)
Zoals er de wereldbeker voetbal bestaat, bestaat er ook de Copa Amerika. Een voetbaltoernooi tussen alle landen van Latijns-Amerika. Venezuela (Vinotinto heet het elftal, wat rode wijn betekent) deed het verbazingwekkend goed. Nog nooit hadden ze zich geplaatst om te mogen meedoen, nu zitten ze in de halve finale! Hoewel voetbal hier niet de populairste sport is (baseball wel) staat Venezuela toch een beetje op zijn kop.
Heel erg wat er in Noorwegen gebeurd is, krijgt veel belangstelling, is een Westers land, blablabla. Zal een korte lijst maken van dingen die hier de voorbije week gebeurd zijn.
-Vorige week 7 vrouwen verkracht in een bus in het centrum van Maracaibo terwijl de mannen op de bus moesten toekijken.
– Ingebroken bij de buren: 2 auto’s gestolen, vader en moeder vastgebonden aan het bed, kind verkracht en ander kind meegenomen. Komt hoogstwaarschijnlijk nooit meer terug, komt hoogstwaarschijnlijk in het prostitutiemilieu in een van de suburbs terecht.
– Neef van Jessica vermoord op straat. 25 kogels in zijn kop. Een vergissing. Ze hadden de verkeerde.
– Mijn vriend Raul overvallen. Gsm gestolen.
– Ingebroken bij mijn vriend Pierre. Waterpomp gestolen.
– 5 doden bij andere schietpartij hier in de buurt.
– …
DIT ZIJN ENKEL EN ALLEEN DE DINGEN DIE IK WEET, ENKEL EN ALLEEN DEZE WEEK EN ENKEL GEBEURD IN MARACAIBO,1 STAD IN EEN IMMENS LAND! Nul media-aandacht.
Ik geef hier en daar nog eens een lesje, help mensen met frauderen van examens Engels aan de universiteit (tegen betaling) en ga af en toe eens uit. Hoewel ik hier in Venezuela veel gereisd heb (ik ken het land veel beter dan de gemiddelde Venezeloaan) verlang ik toch om weer ècht te reizen!
De groeten thuis.
Ramses op pad. 
Plaats een reactie